1. Lecta nuper in auditorio nostro
Communis Tudertinorum, nostrorum
fidelium, supplex petitio continebat, quod, cum iuuenis quidam, nomine A.,
ad ciuitatem accederet, et ibidem aliquamdiu moraretur, quidam, quorum
nomina ignorare se dicit, principales se tuos nuntios asserentes, prefatum
A. proposuerunt quamdam summam pecuniae et res alias, sibi furtiue surreptas,
secum clandestine asportasse, super quo pro parte tua iustitiam sibi
fieri postularunt.
2. Quod cum Communi predicto ex nuntiorum ipsorum propositione
notesceret, causam ipsam uolentes dare, diffugio predicto in eorumdem
nuntiorum conspectibus presentato, quantam iuris ordo deposceret, eis
pro parte tua facere iustitiam obtulerunt. Nec patientes, quod per eorum
incuriam uel per eiusdem malitiam negotium ipsum ulterius differatur, sibi
firmiter et expresse mandarunt, ut eisdem tuis nuntiis sociatus, de terra
predicta discederet ad te, cum rebus ablatis omnibus rediturus. 3. Qui, dum
ad te sub nuntiorum tuorum custodia rediens, ad castrum, quod Maczanum
dicitur, deuenisset, cum a prefatis nuntiis tuis res omnes, quas secum ferebat,
restituere uiolenter impulsus fuerit, mortisque sibi forte metuens periculum,
ab eorum oculis repentinus aufugit, et
Romam se dicitur contulisse.
4. Propter quod, tu, licet friuolam occasionem assumens, de bonis ipsorum
Tudertinorum represalias te uelle facere comminaris, in eorum preiudicium
manifestum.
5. Nos autem, ipsorum supplicationibus inclinati, tuae fidelitati precipimus,
quatenus, si premissa ueritate nitantur occasione predicta, de bonis
Tudertinorum ipsorum sine specialis celsitudinis nostrae mandato represalias
aliquas facere non presumas. 6. Sed, si quid iuris te contra ipsos habere
contendis, illud, prout rationis et moris est in similibus, per nostram curiam
obseruatum, recepto prius super hoc oraculo maiestatis nostrae, procedas.
