Pergamene Potenza - Fondo Fusco

date

1439 settembre 18

title

Litterae exsecutoriae cum filo canapis di Eugenio IV papa

summary

Eugenio ‹IV› papa, su petizione presentata dal clero della chiesa di San Michele di Potenza, concernente la donazione fatta al predetto clero da Giacomo, vescovo di Potenza, in considerazione del fatto che le rendite della chiesa erano notevolmente diminuite a causa dei tempi difficili, e desiderando che l’arciprete e il capitolo della chiesa, costituito da soli dieci sacerdoti e da un certo numero di persone degli ordini minori, continuassero lodevolmente nell’esercizio degli uffici divini, ordina a Roberto, abate del monastero di Sant’Angelo del Bosco, di verificare la veridicità della petizione e, in caso positivo, di confermare il beneficio.

bibliography

  • Inserto nel doc. seguente [B].

phyDesc

Lorem ipsum dolor sit amet

teibody

Eugenius episcopus servus servorum Dei, dilecto filio abbati monasterii Sancti Angeli de Bosco , Potentine diocesis, salutem et apostolicam benedictionem.

Sul monastero benedettino di Sant'Angelo del Bosco di Avigliano, v. Monasticon Italiae, III, Puglia e Basilicata, p. 178, n. 5; A. MAURANO, Avigliano, il monastero di S. Angelo del Bosco, in Monasteri italogreci e benedettini in Basilicata, a cura dello stesso, L. Bubbico, F. Caputo, 2 voll., Matera 1996, vol. II (Le architetture), pp. 35-38. Un inventario delle chiese e dei beni soggetti al monastero del 1414 è in RENDINA, Istoria della città di Potenza, ediz. Abbondanza, pp. 301-303; ediz. Villani-Mariano-Caserta, pp. 322-326. Ancora il Rendina ci dà notizia che nel 1311 era abate del monastero Landolfo Balzamo, canonico della cattedrale di Potenza (ivi, ediz. Abbondanza, p. 258; ediz. Villani-Mariano-Caserta, p. 257; PEDIO, La Basilicata dalla caduta dell’Impero romano agli Angioini, vol. V, La Basilicata da Roberto a Renato d’Angiò, p. 740). Nel 1466 abate del monastero è frate Nicola de Tito che sottoscrive un contratto di vendita di un vignale fatta dal convento di San Francesco di Potenza alla chiesa della Trinità (ASPz, fondo Trinità, perg. n. 19; cfr. FORTUNATO, Badie, feudi e baroni della valle di Vitalba, vol. III, Cartulario e Codice Potentino, p. 350). L’anno seguente sottoscrive un contratto di permuta tra Francesco de Ayeto, procuratore del convento di San Francesco, con il consenso di frate Domenico di Saponara, guardiano del convento, e i preti Angelo Caputo e Chierico Zappa, procuratori della chiesa della Trinità (ASDPz, fondo San Francesco, perg. 68; cfr. FORTUNATO, Badie, feudi e baroni della valle di Vitalba, vol. III, Cartulario e Codice Potentino, p. 351). Alla data del 31 agosto del 1476 il predetto Nicola è ancora abate del monastero: egli sottoscrive un contratto di vendita con il quale Tommaso Cappello vende a Nicola de Saxa una terra sita a Gallitello, confinante con le terre della chiesa di San Lorenzo, con quelle della chiesa di San Francesco e con il fiume Gallitello (ASDPz, fondo San Francesco, perg. 74; cfr. FORTUNATO, adie, feudi e baroni della valle di Vitalba, vol. III, Cartulario e Codice Potentino, p. 352).

Desiderantes statum ecclesiarum omnium quarum nobis cura imminet generalis salubriter dirigi et augeri eaque divini cultus augmento ac personarum in ecclesiis ipsis degentium subventione et comodo proinde facta sunt, ut illibata persistant, libenter cum a nobis petitur apostolico debemus munimine roborari. Sane pro parte dilectorum filiorum archipresbiteri et capituli ecclesie Sancti Michaelis, Potentine, nobis nuper exhibita petitio continebat quod olim venerabilis frater noster Iacobus, episcopus Potentinus, considerans quod fructus, redditus et proventus dicte ecclesie erant propter temporum sevitiam adeo diminuti, quod ex ipsis prefati archipresbiter et capitulum, inter quos decem in sacerdotio et nonnulli alii in inferioribus etiam sacris ordinibus constituti tunc existebant, rerum inopia premebantur, ac cupiens eis ut diurnis pariter et nocturnis officiis in dicta ecclesia decentiores esse possent eorum necessitatibus aliqualiter providere, quasdam terras Sancti MichaelisLeschya grande de la strata nuncupatas in sua Potentina diocesi consistentes, clericis secularibus in titulum perpetui beneficii ecclesiastici assignari solitas et ad eius collacionem pertinentes, tunc per obitum quondam Antonii de Lacupensuli illarum rectoris extra Romanam curiam defuncti vacantes, cum omnibus iuribus et pertinentiis suis eidem ecclesie auctoritate ordinaria in perpetuum donavit, concessit et applicavit, ita ut dicti archipresbiter et capitulum de illis quemadmodum de reliquis eiusdem ecclesie immobilibus bonis disponere et ordinare valerent. Investiens nichilominus ipsos pro se et successoribus suis de terris seu beneficio antedictis, prout in ipsius episcopi licteris eius sigillo munitis super inde confectis dicitur plenius contineri. Quare pro parte eorundem archipresbiteri et capituli asserentium se vigore donationis, concessionis et applicationis, nec non investiture huiusmodi terras predictas assecutos fuisse illas que ex tunc tenuisse et possedisse ac de presenti tenere et possidere quodque illarum ‹terrarum› duodecim ac dicte ecclesie sexaginta florenorum auri, cuius redditus et proventus secundum comunem extimationem valorem annuum non excedunt, nobis fuit humiliter supplicatum ut premissis et aliis in dictis licteris contentis pro eorum subsistencia firmiori robur apostolice confirmacionis adiicere de benignitate apostolica dignaremur. Nos igitur de premissis certam notitiam non habentes huiusmodi supplicationibus inclinati, discretioni tue per apostolica scripta mandamus, quatinus de ipsis omnibus auctoritate nostra te diligenter informes et si per informacionem huiusmodi ita esse reppereris super quo tuam conscientiam oneramus, donacionem, concessionem et applicacionem, nec non investituram predictas et omnia alia et singula circa hoc in prefatis licteris contenta et quecumque inde secuta eadem auctoritate nostra approbes et confirmes. Ac suppleas omnes defectus siqui forsan intervenerint in eisdem non obstantibus constitutionibus apostolicis, nec non dicte ecclesie iuramento confirmatione apostolica vel quavis firmitate alia roboratis, statutis et consuetudinibus, ceterisque contrariis quibuscumque. Aut si aliqua super provisionibus sibi faciendis de huiusmodi vel de aliis beneficiis ecclesiasticis in illis partibus speciales vel generales Apostolice Sedis vel legatorum eius licteras impetrarint etiam si per eas ad inhibitionem, reservationem et decretum vel alias quomodolibet sit processum, quas quidem licteras et processus habitos per easdem ad terras seu beneficium huiusmodi volumus non extendi, set nullum per hoc eis quo ad assecucionem beneficiorum aliorum preiudicium generari et quibusvis privilegiis, indulgenciis et licteris apostolicis generalibus vel specialibus quorumcumque tenorum existant per que presentibus non expressa vel totaliter non inserta effectus earum impediri valeat quomodolibet vel differri et de quibus quorumque totis tenoribus habenda sit in nostris licteris mencio specialis. Nos enim ex nunc irritum decernimus et inane si secus super hiis a quoquam quavis auctoritate scienter vel ignoranter contingerit attemptari.

Datum Florencie, anno incarnationis dominice millesimo quadringentesimo tricesimo nono, quartodecimo kalendas octobris, pontificatus nostri anno nono.

notes alpha

    notes int