Storia dello “Studium” di Napoli in età sveva

Quamquam milites nostros arma scire velimus, tamen quia ad utrumque tempus, bellorum et pacis rectum et conveniens moderamen, non solum armis decoratam, sed et legibus armatam esse decet imperatoriam maiestatem, subditorum nostrorum utilitatibus providentes, nobis proficere credimus et prodesse dum illis eruditionis materiam exhibemus, per quam processu temporis edocti militent patroni causarum, qui precellentes scientie munimine confidentes se, suos et patriam tueantur.

Supplicationibus igitur pro parte vestra culmini nostro porrectis de providentia vestrorum scolarium doctrine pro sufficientia utili et accepta liberaliter annuentes, magistrum V. , iuris civilis professorem fidelem nostrum, de cuius fide, prudentia et scientia certam fiduciam et experientiam obtinemus, ad civitatem vestram duximus transmittendum; tam pro nostris servitiis, iuxta fidei sue debitum promovendis ibidem, quam pro edocendis vestris scolaribus et aliis undecumque venturis iuris civilis scientiam qua prepollet. Sit ergo scolaribus et devotioni et industrie vestre, ob mittentis reverentiam, honore debito recipere venientem, ut sicut petitionibus vestris satisfacimus in eodem, sic gratum velitis ostendere, quod de talis viri scientia publicis vestris profectibus consulatur; ut non minus sue scientie regimen acceptetur in cathedra quam presentie sue consilium in nostris servitiis requiratur a vobis.